Het is erg lastig als je voor het eerst een scriptie schrijft en waarschijnlijk zie je hier ook tegenop. Dit is niet erg, iedere student schrijft zijn scriptie voor het eerst, dus je hebt genoeg soortgenoten. Op het internet kun je veel tips vinden hoe je het beste een scriptie kunt schrijven. In dit artikel zal ik zes valkuilen bespreken die ik zelf ben tegengekomen. Lees deze valkuilen goed door en zorg dat jij deze fouten niet meer maakt
Te breed onderwerp
Het bedenken van een goed onderwerp en/of onderzoeksvraag is moeilijker dan je denkt. Vaak is een onderzoeksvraag veel te breed waardoor je niet tot concrete oplossingen en antwoorden kunt komen. Een voorbeeld van een te brede onderzoeksvraag is bijvoorbeeld: “Hoe kan armoede onder ouderen in Nederland verminderd worden?”. Een betere en specifiekere vraag is bijvoorbeeld: “Welke stappen moeten worden ondernomen om de afdeling HR van Rabobank Nederland efficiënter te laten worden?”.
De stelregel is hoe afgebakender en specifieker het onderwerp is, hoe makkelijker je onderzoek wordt.
Eerst schrijven dan denken
Veel studenten beginnen gewoon met het schrijven van hun scriptie. Er ontstaat uiteindelijk een onsamenhangend verhaal. Door eerst na te denken over de structuur kun je van tevoren alvast een hoofdstuk en paragraafindeling maken. Hierna kun je de paragrafen gewoon invullen en weet je zeker dat je een samenhangend verhaal krijgt.
Niet durven te schrappen
In de beginfase van je scriptie weet je minder over het onderwerp dan aan het eind. Zo kan het natuurlijk voorkomen dat bepaalde stukken inhoudelijk niet meer kloppen of dat ze achteraf overbodig zijn geworden. Omdat het geschreven stuk erg veel moeite heeft gekost wil je het vaak niet verwijderen. Doe dit toch. Een begeleider wil het liefste een kort en krachtig stuk. Dus schrappen als je als een stuk niet meer relevant is of niet meer klopt.
Te laat beginnen
“Morgen ga ik echt beginnen.” Uitstelgedrag is een groot probleem en het begin van je scriptie is erg lastig. Het beste kun je tegen vrienden en ouders vertellen dat je op een specifieke datum echt gaat beginnen. Vraag je vrienden en/of ouders ook om je controleren. Dan heb je een stok achter de deur om toch aan je scriptie te beginnen.
Afronding verwaarlozen
Als je klaar bent met de conclusie ben je er figuurlijk ook vaak klaar mee. Als je de puntjes niet op de “i” zet zal je begeleider een slechte indruk krijgen en kan het je zo maar een punt schelen. Dus laat je scriptie nakijken. Steek nog even wat extra energie in de opmaak. Zorg dat je bronvermelding overal klopt. En probeer voordat je gaat printen nog even de kracht te verzamelen om het nog een laatste keer helemaal kritisch door te lezen.
Niet voldoen aan de wensen van je begeleider
Je begeleider heeft vaak veel invloed op je eindcijfer. Tijdens het schrijfproces krijg je van je begeleider veel suggesties. Deze zijn niet altijd even nuttig. Toch wil ik je op het hart drukken om ze altijd op te volgen, als denk je zelf soms dat het niet correct is. Doen wat je begeleider vraagt is een simpele manier om je begeleider tevreden te stellen. Anders krijg je met je verdediging de vraag: “Had ik je niet ooit gevraagd om x en y te doen? Waarom heb je dat niet gedaan?”. Dat kost je punten 😉